نام فارسی: حواصیل سفید بزرگ، اگرت بزرگ
نام محلی: سُلاّل سفید
نام علمی: Ardea alba, casmerodius albus, Egretta alba
نام‌ انگلیسی: Great White Heron, Great Egret, White Heron, Common Egret


حواصیل سفید بزرگ
از راسته‌ی لک‌لک‌سانان (Ciconiiformes) و تیره‌ی حواصیلیان (Ardeidae) می‌باشد. این پرنده حدود 95 تا 101 سانتی متر طول دارد و بزرگترین حواصیل سفید در کشور ایران است. بدنش سفید رنگ و گردن و منقارش نسبتاّ بلند است. منقارش در زمستان نارنجی و در تابستان سیاه رنگ است که قاعده ی آن به رنگ زرد دیده می شود. روی سینه اش پوشیده از پرهای بلند سفید است. پاهایش سیاه است ولی قسمت بالایی پاها زرد رنگ است. چشمهایش نیز زرد رنگ است. نر و ماده هم شکل هستند. پرنده ای آرام و ساکت است اما در زمان زادآوری و در اطراف لانه صداهایی از خود تولید می کنند.


با توجه به رنگ سفید یکدست و اندازه اش،  به سادگی از سایر حواصیل های موجود در ایران قابل تشخیص و به سادگی قابل مشاهده است.
حواصیل سفید بزرگ در تالاب ها، کنار آب ها و سواحل به سر می برد و در میان نیزارها و یا روی درختان زادآوری می کند. همانند سایر حواصیل ها، لانه را از شاخه های کوچک درختان می سازد و حداکثر 6 تخم سبز مایل به آبی کمرنگ در آن می گذارد. در ایران در فصل زمستان فراوان هستند و معمولا در همه ی مناطق دیده می شوند و به تعداد اندک نیز زادآوری دارند.


هنگام پرواز همانند سایر پرندگانی که در تیره ی حواصیلیان هستند، گردن را روی شانه جمع می کنند و پرواز آرامی دارند. گردن جمع شده ی آن ها در طول پرواز، حواصیلیان را از درناها و پرندگان منقار پهن متمایز می سازد.
در ساحل رودخانه ی مهران مخصوصاّ در قسمت های عمیق که ماهی بیشتری دارند می توان این پرندگان را مشاهده نمود که معمولاّ بیشتر دوست دارند با حواصیل خاکستری باشند. عمدتاّ از ماهی و گاهی از قورباغه یا حشرات نیز تغذیه می کنند.


مدت زیادی در آب بی حرکت منتظر می مانند و اجازه می دهند تا ماهی ها به آن ها نزدیک شوند. در حالی که با چشمانشان ماهی ها را در آب دنبال می کنند و با حرکت سریع منقار تیز و باریکشان ماهی را از درون آب شکار می کنند. گاهی نیز بسیار آرام به طعمه شان نزدیک می شوند تا بتوانند آن را شکار کنند.


در سال هایی که سد بست گز مملو از آب است و ماهی در آن وجود دارد می توان حواصیل سفید بزرگ را در آب های کم عمق و سواحل این سد مشاهده نمود. از راه دور نزدیک شدن انسان یا حیوان را احساس می کنند و بلافاصله به پرواز در می آیند و به صخره ها و تپه های اطراف پناه می برند یا جای کم عمق دیگری به دور از خطر برای شکار انتخاب می کنند.


بسیاری از پرنده شناسان و پرنده نگرها، این پرنده را با نام علمی Egretta alba یا Casmerodius albus می شناسند.


نکته: در کتاب راهنمای پرندگان ایران آقای جمشید منصوری
در قسمت نام علمی Casmerodius albus این پرنده یک اشتباه کوچک تایپی وجود دارد و به صورت Cosmerodius albus  نوشته شده است که پیشنهاد می شود این مورد اصلاح شود.


حواصیل سفید بزرگ
زیر گونه های آفریقایی melanorhyncha ، آمریکایی egretta و استرالیایی modesta  نیز دارد که بعضی از قسمت های بدنشان کمی با زیر گونه ی آسیایی اروپایی alba متفاوت است.
در شهرستان بستک و بخش کوخرد و روستاهای اطراف، این پرندگان (حواصیل خاکستری، حواصیل ارغوانی، اگرت کوچک و اگرت ساحلی) سلاّل نامیده می شوند و با توجه به رنگ سفید این پرنده، نام سلاّل سفید مناسب این پرنده است.