پرندگان کوخرد

سارگپه پابلند از راسته ی شاهین سانان (Falconiformes) است. راسته ی شاهین سانان شامل پرندگان شکاری روز زی هستند که شامل عقاب ها، شاهین ها و کرکس ها هستند. این راسته شامل سه تیره است: تیره ی عقاب ماهیگیریان، تیره ی قوشیان و تیره ی شاهینیان. این پرنده در تیره ی قوشیان  (Accipiteridae) می باشد و جزء سارگپه ها قرار می گیرد.
تیره ی قوشیان جثه ی بزرگی دارند و گوشت خوارند. منقارشان قلاب مانند است و چنگال محکم و قلاب مانندی دارند. بالهایشان پهن و بلند و سرشان بزرگ است. نر و ماده هم شکل هستند و معمولاً پرنده ی ماده بزرگ تر است. این تیره از پرندگان پروازی قوی به صورت بال باز روی دارند.


سارگپه پابلند حدود 60 تا  65 سانتی متر طول دارد و تقریباً هم اندازه ی کورکور سیاه است. دم و بال های این پرنده از کورکور سیاه بلندتر است. بیشتر زیر بالش به رنگ سفید است اما دو لکه ی سیاه در زیر بالش دیده می شود که آن را از کورکور سیاه و بسیاری از قوشیان دیگر متمایز می سازد. تشخیص سارگپه ی پابلند از سارگپه ی معمولی بسیار مشکل است و پرنده ی جوان این دو گونه به طور کلی قابل تشخیص نیستند.
پر و بال این پرنده به رنگ های متنوعی از قهوه ای کم رنگ تا بلوطی خرمایی و سیاه دیده می شود. دمش سفید تا کرم رنگ است و بر خلاف سارگپه ی پر پا، فاقد نوار انتهایی دم است. پوش پرهای آستری بال به رنگ قهوه ای است، زیر تنه بی رنگ است. روتنه اش قهوه ای تا خرمایی است و انتهای شاهپرهای بال هایش سیاه است. در نژاد بی رنگ این پرنده، انتهای شاهپرها سیاه نیستند. در پرنده ی جوان، انتهای پرهای دم، رگه رگه و نوک تیز هستند. سارگپه پابلند در جستجوی شکار، بال باز روی می کند یا در جا بال زنی می کند و با دیدن شکار، شیرجه می رود. از جانوران جونده ی کوچک، مار، مارمولک ها، پرندگان کوچک و حشرات بزرگ تغذیه می کند.


این پرنده در دشت های وسیع، نواحی نیمه بیابانی، کوهستان ها و مناطق بی درخت به سر می برد و معمولاً روی زمین و گاهی نیز روی تک درخت ها آشیانه می سازد. در ایران بومی است و به تعداد نسبتاً فراوان دیده می شود.


در جنوب ایران و در کوخرد فقط می توان این پرنده را در پاییز و زمستان مشاهده کرد. نام محلی خاصی برای سارگپه ی پا بلند وجود ندارد و به طور کلی کلمه ی شاهین به این پرندگان اطلاق می شود. شاهین پا بلند می تواند نام محلی مناسبی برای سارگپه ی پا بلند باشد.
این پرنده در اروپا، خاورمیانه، شمال آفریقا و در آسیا تا هندوستان و مغولستان زادآوری می کند. در هر مرحله بین 2 تا 3 تخم می گذارد. در تقسیم بندی دقیق تر به دو زیر گونه ی B.f. ruffinus و B.f. cirtensis تقسیم می شود.