پرندگان کوخرد

نام محلی : ...

نام محلی پیشنهادی: ...

نام علمی: Falco Columbarius

نام‌ انگلیسی: Merlin

نام فارسی: دِلیجه
نام محلی: واشاه
نام علمی: Falco tinnunculus
نام‌ انگلیسی:Kestrel (Common Kestrel) (Eurasian Kestrel)

دلیجه از راسته ی شاهین سانان Falconiformes و تیره ی شاهینیان Falconidae می باشد.
شاهین سانان پرندگانی شکاری و روز زی هستند و با بال های کشیده و باریک به خوبی مشخص می شوند. معمولاً ساکت هستند ولی هنگام احساس خطر و هشدار، صدایی جیغ مانند از خود تولید می کنند. رفتار زیستی و تغذیه ای این تیره، با عقاب ها، سارگپه ها و کورکورها متفاوت است. با سرعت و قدرت به پایین حرکت می کنند و مستقیماًبه سوی شکار شیرجه می روند و آن را می گیرند. معمولاً طعمه را با یک پا و با چنگال می گیرند و خودشان آشیانه نمی سازند. به سبب بهره گیری از آن ها در قوش بازی، مورد علاقه ی قوش بازان هستند.
دلیجه حدود 32 تا 39 سانتی متر طول دارد. بدنش باریک و دُمش بلند است. لبه ی دمش در انتها صاف یا اندکی گِرد دیده می شود. بال های نوک تیزی دارد. پاها، قاعده ی منقار و خط دور چشمش زرد روشن است. چشم ها و منقار کوتاه و قلاب مانندش تیره است. اندازه ی بین بال هایش به حدود 68 تا 78 سانتی متر می رسد.
در پرنده ی نر، سر و دُم خاکستری مایل به آبی رنگ است و نوار پهن سیاهی نزدیک انتهای دمش دیده می شود، روتنه و جبّه قهوه ای بلوطی با خال های سیاه بیشتر و راه راه عرضی کمتری است. شاهپرهای اولیه و ثانویه سیاه است.

در پرنده ی ماده، روتنه قهوه ای است و راه راه سیاهش بیشتر است و دمش بر خلاف پرنده ی نر، قهوه ای است. همچنین خط زیر چشم با سبیل سیاه مشخص است، زیرتنه ی نخودی با رگه های طولی قهوه ای تیره و زیر گلویش اندکی روشن تر است. شاهپرهای بال همانند پرنده ی نر سیاه رنگ است.
هر دو جنس ناخن سیاهی دارند و معروف ترین پرنده ای است که مدت زمان طولانی درجا بال زنی می کند و حتی در بادهای شدید هم می تواند به طور ثابت در یک نقطه ثابت بماند. پرنده ی جوان بیشتر به پرنده ی ماده شباهت دارد اما از نظر رنگ روتنه و بال ها معمولاً بیشتر قهوه ای مایل به زرد هستند.

... ادامه ی مطلب ...

در بخش کوخرد و روستاهای اطراف و شهرستان بستک می توان دلیجه ها را بر حال پرواز بر فراز روستاها یا در اطراف روستاها  بر روی درختان گز شاهی و کُنارها و کهورهای بلند و خشکیده یا بر روی تنه ی نخل های خشکیده ی بلند یا بر بالای درختان سُمر و سَلَم مشاهده کرد. اگر چه پرنده ای بومی است و در تمام فصل ها دیده می شود ولی در زمستان ها بیشتر به چشم می خورد و به نظر می رسد تابستان ها در ارتفاعات و مناطق خنک تر به سر می برد.

دلیجه از جمله پرندگان حمایت شده است ولی متأسفانه برای شکار شاهین ها از این پرنده استفاده می کنند. لازم است برای حمایت و کمک به ازدیاد این پرنده، با آموزش و حفاظت از زیستگاه این پرندگان، از این کار جلوگیری به عمل آید چون به دلیل استفاده ی زیاد از سموم آفات نباتی و تبدیل زیستگاه های آنان به زمین های کشاورزی و در نتیجه از بین رفتن غذا و زیست گاه های آنان، تعدادشان در ایران و سایر نقاط جهان رو به کاهش است.  این پرنده در از بین بردن جانوران موذی که به باغ ها و محصولات کشاورزی آسیب می رسانند نقش مهمی دارد. به خاطر رواج قوش بازی و قیمت بالای پرندگان شکاری در کشورهای عرب حاشیه ی خلیج فارس ، در شهرها و روستاهایی که به این کشورها نزدیک تر هستند شکار شاهین ها از کوخرد و روستاهای اطراف بیشتر رایج است و باعث به خطر افتادن نسل دلیجه ها می شود که برای شکار شاهین ها از آن استفاده می کنند.
دلیجه 11 زیر گونه دارد که در آسیا و خاور میانه بیشتر ... ادامه ی مطلب

با تشکر از آقایان عبدالله بارکار و محمد تاجی پور به خاطر عکس ها و فیلم های زیبایشان

راسته ی شاهین سانان Falconiformes

راسته ی شاهین سانان شامل پرندگان شکاری روز زی مانند عقاب ها، شاهین ها و کرکس ها است.

از راسته ی شاهین سانان تیره های زیر در ایران وجود دارند:

● تیره ی عقاب ماهیگیریان Pandionidae
● تیره ی شاهینیان Falconidae
● تیره ی قوشیان Accipiteridae

تیره ی قوشیان پرندگانی شکاری و روز زی هستند که جثه ی بزرگی دارند و گوشت خوارند. منقاری قلاب مانند و چنگال هایی محکم و قلاب مانند برای گرفتن و پاره کردن شکار دارند. بال هایشان پهن و بلند است و سرشان بزرگ و سوراخ بینی شان روی نرمه ی منقار، واقع در قاعده ی آن، قرار دارد. نر و ماده هم شکل هستند و معمولاً ماده ها بزرگتر هستند. رنگ پرنده ی نا بالغ بسیار متغیر است. پرواز قوی به صورت بالباز روی، از ویژگی های مهم این پرندگان به شمار می رود. روی درختان، صخره های مرتفع و روی زمین آشیانه می سازند.

قوش کلمه ای عامیانه است که به گروهی از پرندگان شکاری اطلاق می گردد. در اینجا منظور تیره های پرندگان شکاری بدون تیره ی شاهینیان و عقاب ماهیگیریان است.

تیره ی قوشیان پرندگان زیر را در بر می گیرد:

            کورکورها Kites
            کرکس ها Vultures
            سارگپه ها Buzzards
            سنقرها Harriers
            قرقی ها Hawks
            عقاب ها Eagles

عقاب دوبرادر یکی از پرندگان حفاظت شده ی دنیا است Bonelli's Eagle is one of the Protected Birds

عقاب دوبرادر از راسته ی شاهین سانان و تیره ی عقاب ها می باشد. این پرنده حدود 60 تا 72 سانتی متر طول دارد. پرنده ی بالغ از سطح تیره ی زیر بال هایش که در تضاد با سفیدی زیرتنه اش می باشد و همچنین با نوار سیاهی که در انتهای دم کم رنگش دیده می شود و لکه ی سفیدی که در پشتش دارد از سایر عقاب ها مثل عقاب خالدار کوچک که هم اندازه اش است تشخیص داده می شود. روی لبه بالش سفیدی کم رنگی وجود دارد که فقط از فاصله ی نزدیک دیده می شود و به تشخیص این پرنده از فاصله ی دور کمکی نمی کند.

عقاب دوبرادر بالغ در هنگام پرواز با توجه به سطح شکمی سفید یا نخودی رنگش که دارای رگه رگه های تیره است و بال های دراز و باریکش که تیره رنگ است از سایر عقاب ها قابل تشخیص است. در حالت نشسته پشت بدنش کمی قوز دارد. چشمها و همچنین پاهایش زرد رنگ است.

در پرنده ی نابالغ سر اخرایی اش مسی رنگ، زیر تنه اش قهوه ای خرمایی با رگه های پر رنگ است و نوارهای عرضی انتهای دمش دیده نمی شود. این پرنده جسور و چابک است و اغلب به سرعت پستانداران کوچک مانند خرگوش و همچنین پرندگان کوچک و متوسط را شکار می کند.

عقاب دو برادر در مناطق کوهستانی و بیابان ها به سر می برد و روی صخره هایی با شیب تند و گاهی روی درختان آشیانه می سازد و در آن 1 تا 3 تخم می گذارد. همانند بسیاری دیگر از پرندگان شکاری، عقاب های بالغ این کونه نیز بین یک تا شش لانه نزدیک به همدیگر می سازند و در هر بار زادآوری از یکی از این لانه ها استفاده می کنند. فرضیه های زیادی برای این کار شکاری ها وجود دارد که چرا وقت و انرژی خود را برای ساختن چند لانه مصرف می کنند. یکی از این فرضیه ها این است که اگر یک لانه به دلایلی خراب شود و یا به وسیله ی پرنده ی دیگری اشغال شود، آن ها می توانند به سرعت جوجه های خود را به لانه های دیگر منتقل کنند. هر سال، جفت عقاب ها لانه ها را ترمیم و برای تخم گذاری آماده می کنند و سال به سال بر ارتفاع و اندازه ی لانه ها افزوده می شود تا جایی که ارتفاع لانه گاهی تا 180 سانتی متر و قطر 2 متر می رسد.

در ایران به صورت بومی و به تعداد اندک وجود دارد و جزء پرندگان حفاظت شده است. در کوخرد و روستاهای اطراف،  معمولاً بیشتر در کوه زیر یا کوه بالا و در کوهپایه های اطراف دیده می شود. مشاهده شده است که در جاهایی که درختان بلند وجود ندارند از دکل های فشارقوی برق نیز به عنوان جایی مطمئن برای کمین، استراحت و یا خوردن طعمه بهره می برند. ...

سارگپه ی پابلند بسیار شبیه سارگپه ی معمولی است Long-legged Buzzard is very similar to Common Buzzard

سارگپه پابلند از راسته ی شاهین سانان (Falconiformes) است. راسته ی شاهین سانان شامل پرندگان شکاری روز زی هستند که شامل عقاب ها، شاهین ها و کرکس ها هستند. این راسته شامل سه تیره است: تیره ی عقاب ماهیگیریان، تیره ی قوشیان و تیره ی شاهینیان. این پرنده در تیره ی قوشیان  (Accipiteridae) می باشد و جزء سارگپه ها قرار می گیرد.
تیره ی قوشیان جثه ی بزرگی دارند و گوشت خوارند. منقارشان قلاب مانند است و چنگال محکم و قلاب مانندی دارند. بالهایشان پهن و بلند و سرشان بزرگ است. نر و ماده هم شکل هستند و معمولاً پرنده ی ماده بزرگ تر است. این تیره از پرندگان پروازی قوی به صورت بال باز روی دارند.

سارگپه پابلند حدود 60 تا  65 سانتی متر طول دارد و تقریباً هم اندازه ی کورکور سیاه است. دم و بال های این پرنده از کورکور سیاه بلندتر است. بیشتر زیر بالش به رنگ سفید است اما دو لکه ی سیاه در زیر بالش دیده می شود که آن را از کورکور سیاه و بسیاری از قوشیان دیگر متمایز می سازد. تشخیص سارگپه ی پابلند از سارگپه ی معمولی بسیار مشکل است و پرنده ی جوان این دو گونه به طور کلی قابل تشخیص نیستند.
پر و بال این پرنده به رنگ های متنوعی از قهوه ای کم رنگ تا بلوطی خرمایی و سیاه دیده می شود. دمش سفید تا کرم رنگ است و بر خلاف سارگپه ی پر پا، فاقد نوار انتهایی دم است. پوش پرهای آستری بال به رنگ قهوه ای است، زیر تنه بی رنگ است. روتنه اش قهوه ای تا خرمایی است و انتهای شاهپرهای بال هایش سیاه است. در نژاد بی رنگ این پرنده، انتهای شاهپرها سیاه نیستند. در پرنده ی جوان، انتهای پرهای دم، رگه رگه و نوک تیز هستند. سارگپه پابلند در جستجوی شکار، بال باز روی می کند یا در جا بال زنی می کند و با دیدن شکار، شیرجه می رود. از جانوران جونده ی کوچک، مار، مارمولک ها، پرندگان کوچک و حشرات بزرگ تغذیه می کند.
...

در جنوب ایران و در کوخرد فقط می توان این پرنده را در پاییز و زمستان مشاهده کرد. نام محلی خاصی برای سارگپه ی پا بلند وجود ندارد و به طور کلی کلمه ی شاهین به این پرندگان اطلاق می شود. شاهین پا بلند می تواند نام محلی مناسبی برای سارگپه ی پا بلند باشد.
این پرنده در اروپا، خاورمیانه، شمال آفریقا و در آسیا تا هندوستان و مغولستان ...
ادامه ی مطلب

Kongeørn Steinadler Aguila realmaakotka Aigle royal Aquila reale SteenarendKongeørn    Águia-real Kungsörn Golden Eagle Беркут

بدون شرح

No Comment

راسته‌ی شاهین‌سانان شامل پرندگان شکاری روززی، مانند عقاب‌ها، شاهین‌ها و کرکس‌ها است و سه تیره دارد: 1- تیره‌ی عقاب ماهیگیریان 2- تیره‌ی قوشیان 3- تیره‌ی شاهینیان.

عقاب صحرایی و به طور کلی عقاب‌های موجود را در کوخرد و اطراف، شاهین می‌نامند. تاکنون در این منطقه کسی به تفاوت اندکی که در گونه‌های مختلف عقاب‌ها، کورکور‌ها و سنقرها وجود دارد...