نام فارسی: دم سرخ سیاه
نام محلی: ...
نام محلی پیشنهادی: دم سرخ سیاه
نام علمی: Phoenicurus ochruros
نام‌ انگلیسی: Black Redstart

دم سرخ سیاه از راسته ی گنجشک سانان  (Passeriformes) و تیره ی توکایان  (Turdidae)است. این پرنده حدود 13 تا 15 سانتی متر طول دارد و به صورت عبوری از اروپا می آید. پرنده ی نر به رنگ سیاه مایل به خاکستری است که لکه ی سفیدی در قاعده ی شاهپرهای اولیه بالش  دیده می شود.

زیر گونه ای که در شمال شرقی ایران دیده می شود از نوع phoenicuroides می باشد که سیاهی کمتری در پشت دارد، زیر بدنش سیاه است و این سیاهی تا وسط سینه امتداد دارد. پرنده ی نر در گونه ی ochruros  که در ترکیه و شمال ایران دیده می شود، شبیه پرنده ی نر اروپایی است اما در بسیاری از آن ها سینه سیاه بوده و تا شکم مایل به قرمزش امتداد دارد. زیرگونه هایP.o.semirufus, rufiventris, P.o. xerophilus, semirufus, aterrimus  در قسمت های مختلف جهان دیده می شوند که با توجه به مناطق جغرافیایی مختلف، پراکندگی خاص خودشان را دارند.

تفاوت پرنده ی نر دم سرخ سیاه با پرنده ی نر دم سرخ در روتنه ی تیره تر و سیاهی گسترده تا زیر گلو، بدون سفیدی خالص پیشانی و ابتدای تارک پرنده است. این پرنده بدن را بالا و پایین می برد و مانند دم سرخ دمش را تکان می دهد.

پرنده ی ماده شبیه دم سرخ ماده است و فقط اندکی تیره تر و در زیز تنه کدرتر دیده می شود. بعضی از پرندگان ماده ی دم سرخ سیاه، از نظر رنگ بسیار شبیه پرنده ی ماده ی دم سرخ هستند.
دم سرخ سیاه در ارتفاعات 2500 تا 3000 متری از سطح دریا و روی صخره ها و مناطق شیب دار به سر می برد. در فصل زمستان  در نواحی باز صخره ای، حاشیه ی زمین های مخروبه و تا مناطق هم سطح دریا دیده می شود. 

دم سرخ سیاه از حشرات، عنکبوت ها، کرم ها و دانه های گیاهان تغذیه می کند. در شکافها و درزها یا سوراخ ها آشیانه می سازد.

این پرنده در ایران بومی و فراوان است و در زمستان تعدادشان بیشتر می شود. در شهرستان بستک و بخش کوخرد، دم سرخ سیاه در فصل پاییز و زمستان در کوهستان ها و صحراهای سرسبز دیده می شود. اخیراً در نزدیکی روستاها و آبادی ها نیز دیده می شود. حتی گاهی بر روی درختان داخل حیاط منازل نیز دیده می شود. همانند بسیاری از پرندگان مهاجر، نام محلی خاصی برای این پرنده شنیده نشده است، نام فارسی دم سرخ سیاه می تواند نام پیشنهادی مناسبی برای این پرنده باشد.