پرندگان کوخرد

بوکلو کوهی غالباَ ساکت است ولی  صدایش شبیه صدای چکاوک کاکلی ولی کوتاه‌تر و کمی متفاوت از آن است. بوکلو کوهی در بیابان‌های سنگلاخی، دامنه‌ی صخره‌های کوهستانی و بیابانی ماسه‌دار به سر می‌برد. از زندگی در بیابان‌های تمام شنی خودداری می‌کند.

نام انگلیسی: Crested Lark

چکاوک کاکلی از جمله پرندگانی است که می‌توان آن را تقریبا در هر جای ایران و در بیشتر نقاط آسیا، اروپا و آفریقا پیدا کرد. این پرنده از راسته‌ی گنجشک‌سانان و تیره‌ی چکاوکیان است. همینطور که چکاوکیان آواز خوان هستند، چکاوک کاکلی را نیز می‌توان از آوازش به آسانی تشخیص داد.

طول بدن این پرنده حدود 17 سانتیمتر است و دمش کوتاه است. تاجی بر سر دارد که علت نامگذازی‌اش نیز در زبان‌های مختلف از همین تاج تأثیر پذیرفته است.  منقارش نسبتاّ بلند است، روتنه‌اش خاکستری یا اندکی قهوه‌ای است ولی یکدست است. زیر بال‌هایش در هنگام پرواز خاکستری مایل به قرمز است. پشت گردن و جبه‌اش خط خطی است که به درستی مشخص نیست ولی سینه‌اش رگه رگه است. شکم و زیر دمش سفید نخودی و پاهایش نازک و خاکستری مایل به زرد است. پرنده‌ی نابالغ خال‌های روتنه‌اش بیشتر و کاکلش کوچکتر است. بال‌هایش کاملاّ گرد و دمش کوتاه است. در شروع پرواز، بال زدن‌های در جا و محکمی دارد مخصوصاّ اگر در هنگام تولید  مثل باشد. پروازش ناشیانه به نظر می‌رسد.

بوکلو در علفزار‌های هموار، بیابان‌های خشک، کنار جاده‌ها، کوره راه‌ها، کشتزارها و اغلب نزدیک مناظق مسکونی به سر می‌برد. از دانه‌های گیاهان و در فصل تولید مثل از حشرات نیز تغذیه می‌کند.

جوجه ی چکاوک کاکلی

روی زمین و معمولا زیر بوته‌ها آشیانه می‌سازد و در جاهایی که سنگ‌ریزه وجود دارد، دور لانه‌اش سنگ‌ریزه‌های ریز و درشت می‌چیند. معمولاَ در هر سال دو تا 3 تخم و گاهی چهار تخم می‌گذارد. در ایران بومی و فراوان است.

در فیلمی که مشاهده می‌کنید لانه‌ی یک چکاوک کاکلی... ادامه‌ی مطلب